ایران،سرزمینی است که در اعماق تاریخ خود، با ثبتهای هنری بینظیر خود، نقش برجستهای در تاریخ هنر جهان ایفا کرده است. این سفر، همراه با آثاری که در شهرهای ایران به دست آمده، ما را به دورانها و داستانهای مختلف هدایت میکند.
شاید شهرهای ایران، از جمله اصفهان، شیراز، تهران و یزد، پایگاههای غنی از تاریخ هنری باشند که در خاطرههای آثارشان، صدا و سیمای زمانی را نگه داشتهاند.
شهر اصفهان با جلوههای زیبایی که از دورانهای صفویه به چشم میخورد، بر جای خودی خویش به عنوان "نگین ایران" افتخار میآورد. اثار معماری مانند مسجد شاه، مسجد شیخ لطفالله و باغ علیقپو، شاهکارهایی هستند که هنر، معماری و عمق تاریخی را به همراه دارند.
شیراز، شهری دیگر که به عنوان "باغشهر" معروف است، پایگاهی از هنر و ادب فارسی است. این شهر با خیابانهایش، باغهایش و اثار ماندگارش، بخشی از تاریخ هنر ایران را نمایان میکند. از باغ ارم تا باغ ارمغان، از مسجد نصیرالملک تا مسجد وکیل، هنرمندان و معماران از هر دورهای، این شهر را به یک مرکز فرهنگی و هنری تبدیل کردهاند.
تهران، پایتخت پویا و پرانرژی ایران، همچنان به عنوان قلب فرهنگی و هنری این سرزمین شناخته میشود. از معماری مدرن تا آثار تاریخی مانند گلستان و عالم، هنر در این شهر به شکلهای مختلف نمایان شده و رونق خود را حفظ کرده است.
یزد، شهری که در اعماق صحرای مرکزی ایران نشانههای ماندگاری از هنر و زیبایی دارد. باغها، آبآتشخانهها و معابد تاریخی این شهر، شاهکارهایی از هنر و معماری ایران باستان هستند که هنوز هم زیبایی و شکوه خود را حفظ کردهاند.
در پایان، تاریخ هنر در شهرهای ایران، همانند نقشهای است که آثارش را به عنوان سفرنامههایی برای زمانی که گذشته و زمانی که هنوز نیامده، به ما ارائه میدهد. این شهرها، با آثارشان، خاطراتی از گذشته را زنده نگه میدارند و به ما یادآوری میکنند که هنر، زمان و مکان را متحد میکند و در جاهایی مختلف این سرزمین، با زبانهای مختلف خود سخن میگوید.